Bardzo daleko od szczęścia

Kwiecień 2018

Był czas, że Mamaszostki uważała, że życie to pewien krąg - człowiek zatacza koło i pod koniec swej egzystencji staje w punkcie wyjścia, bogatszy jedynie o doświadczenia nabyte po drodze, w tym ostatecznym punkcie nieprzydatne już w ogóle.
Potem wydawało się jej, że życie jednak bardziej przypomina trójwymiarową spiralę - napotykamy tych samych ludzi, miejsca, podobne zdarzenia, jednak bogatsi o doświadczenia mamy do wszystkiego dystans, patrzymy niby z tego samego punktu, ale jakby z góry, ze spokojem, wolni od uprzedzeń.
Dziś jednak nawet teoria spirali nie pozwala dopasować się do życia, uczuć do bliskich, pewnego żalu, że towarzyszą nam stale sytuacje ostateczne, na które nie mamy żadnego wpływu poza świadomym wpisaniem ich w naturalny bieg rzeczy.
Nie zawsze można wszystkim podziękować za wszystko, co im zawdzięczamy. Nie zawsze, dziękując, zostaniemy dobrze potraktowani. Część tej niewypowiedzianej wdzięczności można przenieść na innych z nadzieją, że kiedyś przekażą ją komuś innemu.

Filozoficzny wątek rozmyślań Mamyszóstki zawdzięczacie bardzo ciężkiemu stanowi zdrowia babci Mamyszóstki. Nie czuję się na siłach o tym pisać. Ale to nie wszystko. Swoją cząstkę dorzucił również tata szóstki, który na podziękowanie za współtworzenie rodzinnej otwartej pracowni zareagował zablokowaniem Mamyszóstki na Facebooku.

Na takie chwile tylko Asnyk. Lub wycieczka w góry. Albo gdziekolwiek.
http://literat.ug.edu.pl/asnyk/057.htm